بررسی پایداری طرحهای بازنشستگی خصوصی ترکیبی با استفاده از رویکرد تلفیقی نگاشت‌شناختی فازی و پویایی سیستمی

نظامهای بازنشستگی جزو مهم‌ترین ابزارهای پاسخگویی به مسئولیت تأمین و تضمین حداقل سطح زندگی برای سالمندان هستند. از این‌ رو دولتها با هدف تأمین نوعی ایمنی برای تضمین حداقل سطح زندگی مردم خود را مکلف به تدوین طراحی صندوقهای بازنشستگی کرده‌اند. این در حالی است که طی سالیان اخیر، طرحهای بازنشستگی دولتی در اکثر نقاط دنیا با چالشهای عظیمی مواجه شده است. این طرحها که اغلب به ارائة پوششهای مزایای معین می‌پردازند بدهیهای عمده‌ای برای دولتها ایجاد کرده و لذا اندیشمندان را به تفکر در زمینة اصلاح سیستمهای بازنشستگی واداشته‌اند. یکی از بدیلهای مناسب که در دنیا مورد استفاده قرار می‌گیرد، بهره‌گیری از طرحهای بازنشستگی خصوصی ترکیبی است. این طرحها به دلیل ویژگیهای خاص خود همچون حکمرانی خوب، رقابت‌پذیری و امکان نظارت مبتنی بر ریسک از کارآمدی بیشتری برخوردارند. تحقیق حاضر به امکان‌سنجی مالی پیاده‌سازی این طرحها می‌پردازد. از این جهت با استفاده از روش نگاشت‌شناختی فازی عوامل مؤثر بر پایداری طرحهای بازنشستگی ترکیبی احصا و میزان تأثیر هر عامل معین شد. سپس با استفاده از روش‌شناسی پویایی سیستمی، مدل تحقیق مورد شبیه‌سازی و آزمون قرار گرفت. نتایج شبیه‌سازی بیست ساله حکایت از عدم پایداری طرحهای با مزایای معین دارد، در حالی که در طرحهای بازنشستگی ترکیبی، خالص جریان وجه نقد طرح طی سالهای مورد مطالعه، نه‌تنها از ارزش منفی برخوردار نبود که روندی افزایشی نیز داشت.